صادرات و فروش کالا

تأسیس یک شرکت (Establishing an Organisation):

برای انجام کلیه امور اقتصادی به صورت رسمی ابتدا باید یک شرکت سهامی عام یا خاص تأسیس نمود و امور مربوط به سرمایه مالی، نیروی انسانی، مالیاتی و … را انجام داد. سپس به امور مربوط به تولید یا خرید و فرآوری یک کالا اقدام کرد و سپس مراحل صادرات یک کالا را آغاز نمود.

افتتاح حساب بانکی (Bank Account):

تجارت و مبادلات در بازارهای داخلی و خارجی نیاز به یک بانک برای انجام امور مالی را ضروری می سازد. افتتاح یک حساب در کشورهای خارجی برای انجام کار صادرات نیز از ضروریات این کار محسوب می شود که این امر با توجه نوع کالا و کشور مبدأ متغیر است.

بازاریابی کالا (Marketing):

یکی از مهمترین مراحل صادرات کالا مرحله بازاریابی و شناسایی شهرها و کشورهایی است که کالای مورد نظر می تواند در آن به فروش برسد. این کار با انجام تحقیقات ویژه روی افکار و نیازهای مردم جامعه هدف و در صورت وجود محصولات مشابه در کشورهای مورد نظر می تواند انجام شود. همچنین می توان با راه اندازی وب سایت ها، حضور در شبکه های اجتماعی رایج در آن کشورها و نمایشگاه های بین المللی و رایزنی با مسئولان محلی برای محصول صادراتی خود بازارهای جدیدی پیدا کرد.

صدور پیش فاکتور (Bill of Loading):

برای آشنایی خریدار کالا با نوع کالای صادراتی و فروشنده آن، صادر کننده موظف است پیش فاکتور حاوی این نوع از اطلاعات را برای آن شخص، شرکت یا سازمان دولتی ارسال کند. این پیش فاکتورها به زبان انگلیسی بوده و در دسترس صادرکنندگان قرار می گیرد.

بسته بندی و آماده سازی (packing):

صادر کننده در این مرحله کالای توافق شده را طبق قرار قبلی با خریدار خود در کشور مقصد تهیه کرده و مطابق با استانداردهای آن منطقه بسته بندی می نماید تا برای ارسال از طریق زمینی، دریایی و یا هوایی آماده شود.

مشخص کردن بهای گمرکی کالا (Pricing/Costing):

در ابتدا صادر کننده باید بهای سیف (CIF) یعنی کلیه قیمت کالای صادر شده در کشور صادرکننده، بیمه، بسته بندی و حمل و نقل کالا و تمامی هزینه های مربوط به افتتاح حساب، حق استفاده از امتیاز نقشه، علامت بازرگانی و کلیه امور مربوط به کالا را بپردازد. همچنین باقی هزینه های تعلق گرفته به کالای صادر شده تا اولین دفتر گمرکی بر اساس قیمت ارز اعلام شده توسط بانک مرکزی در روز ارائه اظهار نامه نیز برعهده صادر کننده خواهد بود.

دریافت مجوز صادرات کالا از ارگان های مربوطه (RCMC):

صادر کننده کالا باید مجوزهای لازم را از سازمان ها و ارگان های مربوطه مانند وزارت بهداشت، کشاورزی، صنعت، معدن و تجارت، سازمان ملی استاندارد و دیگر سازمان ها و نهادهایی که در امر صادرات دخالت دارند، دریافت کند تا هنگام صدور کالا با مشکلی مواجه نشود.

اضهار کالای صادراتی به گمرک (Declaration of goods to the customs):

اکنون صادرکننده می تواند کالای خود را با در دست داشتن مدارک لازم به گمرک حمل نموده و اظهار نامه صادراتی و یا خروجی خود را از آن سازمان اخذ نماید.

بیمه کردن کالا و قرارداد با حامل(Insurance):

صادرکننده باید قبل از رسیدن به این مرحله شرکت های حمل و نقل بین المللی را شناخته و برای حمل بار خود با یکی از آن‌ها قرارداد امضا کند. شرکت  در کنار این کار باید کالای خود را نیز طبق ضوابط بین المللی بیمه نماید.

دریافت گواهی بازرسی(inspection certificate):

طرفین خریدار و فروشنده با یکی از مؤسسات بازرسی کالا که عمدتاً بین المللی هستند و هر دو طرف آن را قبول دارند قرارداد می‌بندند تا گواهی بازرسی مورد نیاز را برای این مرحله دریافت کنند.

اخذ گواهی مبدأ و صدور فاکتور فروش (Certificate of Origin):

در این مرحله فاکتور فروش مبدأ توسط صادرکننده کالا صادر شده و به تائید اتاق بازرگانی موجود در محل می رسد. اتاق بازرگانی پس از مشاهده فاکتور فروش مبدأ، بارنامه حمل و پروانه گمرکی، کالا را صادر می کند. با گسترش دولت الکترونیک امورات گمرکی نیز از این امر بی نصیب نبوده و با ارائه خدمات آنلاین صادرکنندگان، می توانند با مراجعه به سامانه اتاق بازرگانی گواهی مبدأ خود را دریافت نمایند.

صدور کالا (Export):

در مرحله پایانی شرکت حمل و نقل جواز خروج کالا از گمرک را از صادرکننده کالا دریافت کرده و آن را پس از بارگیری به کشور مقصد حمل می کند.